Co robić, gdy dziecko okazuje smutek, lęk?

Trudne emocje to codzienność funkcjonowania z dziećmi. Pojawiają się one nie tylko w kontekście separacji z rodzicami, ale też przy wielu innych okazjach. Zarówno smutek, jak i lęk, wywołują dyskomfort i odruchowy sprzeciw. Dzieje się tak w odróżnieniu od pozytywnych emocji, które da się z łatwością zaakceptować. A tymczasem akceptacja jest właśnie tym, czego dziecku najbardziej potrzeba, kiedy przeżywa silne i trudne uczucia.

Jak pracować z emocjami?

Kiedy maluszek jest opanowany przez emocje, nie trafią do niego żadne argumenty. Na nic nie zda się także wypytywanie go o powody rozgoryczenia, strachu czy złości. Najważniejsze w takich sytuacjach jest to, by pamiętać, że wszystkie uczucia dziecka można zaakceptować, należy jednak ograniczyć takie działania, jak zaprzeczanie, porównywanie czy racjonalizowanie. W naszym prywatnym żłobku dbamy o to, by szanować uczucia dzieci, czyli potwierdzać, że mają prawo odczuwać dokładnie te emocje, które właśnie przeżywają.

W jaki sposób okazać akceptację uczuć?

Jest kilka sposobów, za pomocą których można potwierdzić uczucia dziecka. Po pierwsze da się je nazwać słowami – uwolnione, prawdopodobnie od razu osłabną. Po drugie, można to zrobić na piśmie, na przykład w formie listy zachcianek. Słowo pisane ma magiczną moc, ponieważ działa nawet w przypadku dzieci, które nie potrafią jeszcze czytać. Emocje można również wyrazić za pomocą sztuki – narysowanie smutnej buźki lub potarganie kartki w udawanym akcie wściekłości pozwala dzieciom upewnić się, że są rozumiane i to zazwyczaj wystarcza, by ukoić silne uczucia. W przypadku maluchów logika przegrywa z fantazją – zamiast tłumaczyć, warto oddać się marzeniom o tym, czego nie można w danym momencie mieć w rzeczywistości. Czasem zaś potrzebna jest wyłącznie milcząca uwaga.